Almanya’ya yerleşeli sekiz sene oldu.
Bu süre zarfında yüzlerce habere gittim, yüzlerce ortama girdim.
Dün akşam depremzedeler için yardıma koşan insanlardan etkilendiğim kadar hiçbir haberden,
Hiçbir ortamdan bu kadar etkilenmedim.

★★★

Neden mi?
Gördüklerimden…

★★★

Ben dün orada ne gördüm biliyor musunuz?

Hani Türkiye’ye gittiğinde küçük görülen,

Hani “Sen Alamancısın, orada yaşıyorsun buraya ne karışıyorsun” diye ülkesinde dışlanan o gurbetçilerin vatanı için ciğerlerinin nasıl yandığını gördüm.

O eksi bilmem kaç derece soğukta eli yüzü kıpkırmızı olan çocukları gördüm,

O yaşına rağmen,  beden yükü ile ağır şartlar altında çalıştığı fabrikadan koşarak gelen yaşlı amcaları gördüm,

Oradan oraya koşturan, kolileri tırlara dolduran  genç delikanlıları gördüm,

Bir eli ile göz yaşını silen, diğer eliyle malzemeleri koliye dolduran teyzeleri gördüm,

Kendi ağırlığından fazla koliyi taşımaya çalışan genç kızları gördüm, 

Deniz ağabey ailem deprem bölgesinde ben buradan ne yapabilirim diye çırpınan öğrenci kardeşimi gördüm,

Depremde kaybettiklerimizin ruhlarına ezan okuyan çocuğu gördüm,

★★★

Ben dün orada ne gördüm biliyor musunuz ? 

Kolileri elden ele uzatan,

Alevi’yi,
Sünni’yi;
Türk’ü,
Kürt’ü
Alman’ı
Bosnalıyı…

★★★

Ben dün orada ne gördüm biliyor musunuz ?

Ben dün orda “insanı” gördüm.

Deniz Gezginci